‘Juf! Heb je dat boek voor mij dat je vorige week mee had? Die van die trailer. Ga ik ook maken, maar dan beter!´ Met een grote lach staart Giovanni mij aan. ‘Haha, goed hè, juf.´ De volgende dag geef ik hem Pokerface van Buddy Tegenbosch.

Sol zit met zijn handen in het haar. ‘Ik kan niet kiezen, juf. Ga ik voor Broergeheim van Emiel de Wild of kies ik Mocro Maffia van Wouter Laumans en Marijn Schrijver?´

‘Wanneer komt het nieuwe boek van Rom Molemaker nou uit? Het duurt zo lang. Ik wacht er echt op!´ Lichtelijk geïrriteerd kijkt Kaoutar mij aan.

Ouarda houdt niet zo van lezen. ‘En een boek over een sterke vrouw? Een vrouw net als jouw moeder en net als jij?´ Mmm. ‘Kathelijne van Kenau van Lydia Rood.´ ‘Zij schrijft mooi,´ zegt Ouarda. ‘Ik heb vorig jaar een boek van haar gelezen.´ ‘Ebru leest het nu ook,´ antwoord ik haar. De fronsrimpel op haar voorhoofd verdwijnt. ‘Oké, ik probeer het.´ Ik tip haar om tijdens het lezen de sterke vrouwen uit het boek te vergelijken met de sterke vrouwen uit haar eigen leven.

Met mijn hele eerste klas lees ik De regels van drie van Marjolijn Hoff. We volgen de lessen van PLOT26. Collages over de hoofdpersoon opi Kas, emotionele verschuivingen (letterlijk!) van de personages, het tekenen en verzamelen van weertypes bij citaten en het presenteren van een nieuw einde zijn het gevolg. Drie weken genieten. De leerlingen van de opdrachten en ik van hen.

De leerlingen zijn gewend geraakt aan mijn manier van werken. Ze bedenken ondertussen hun eigen opdrachten, ik help ze excelleren en we zijn samen trots op het behaalde resultaat. Ook van ouders krijg ik terug hoeveel plezier hun kind ervaart. Leerlingen die mij dit jaar niet als juf hebben, komen regelmatig even buurten. Langs hun neus weg vragen ze of ik nog boekentips heb. En die heb ik. Bergen. Zes seconden van Daniëlle Bakhuis, Superhelden.nl deel 3 van Marcel van Driel, Ali´s oorlog van Lydia Rood, Vertel me wie wij waren van Rindert Kromhout, Kom niet dichterbij van Erna Sassen, Overspoeld van Gideon Samson/Julius ´t Hart, Disconnect van Juultje van den Nieuwenhof, Nergens meer veilig van Jan Heerze en Dood door wc-papier van Donna Gephart.

De door mij ingezette activiteiten beperken zich niet tot mijn klassen. Het is een manier van onderwijs die ook andere docenten uitnodigt om hun talent te gebruiken. Door op congressen en in deze column mijn ervaringen te delen hoop ik anderen te inspireren. Door mee te schrijven aan PLOT26, de nieuwste methode Nederlands, hoop ik mijn gedachtegoed te kunnen delen. Volgend jaar zal ik dat blijven doen. Aan onderwijs komt gelukkig geen einde.

Met weemoed heb ik naar dit moment uitgekeken. Het jaar zit erop, mijn laatste column geschreven. Wat was dit een ongelofelijke eer om te doen. De kers op de taart, gebakken door mijn leerlingen.

Gelukkig 2015!

Caroline Wisse-Weldam