Iets eerder dan anders ben ik in het lokaal. Het begin van het schooljaar is altijd bijzonder en ik wil die bijzonderheid benadrukken in mijn lessen. Een beetje zenuwachtig ben ik, want ik weet niet hoe deze lessenreeks zal uitpakken. Ik doe de gordijnen dicht, steek wierook aan en zet een waxinelichtje in een glazen houdertje. Op tafel leg ik een schelp, een versierd doosje, een veer, een foto in sepia en een oude munt. Ik zet een rustig muziekje op. Ik sluit mijn ogen en geniet van de stilte. Mijn zintuigen worden bediend.

De bel gaat. Dertig brugklassers lopen mijn lokaal in. Verbaasd kijken ze om zich heen. De rust grijpt om zich heen. ´Het lijkt wel of er iemand dood is,´ hoor ik. ´O, wat heerlijk,´ wordt aan de andere kant van het lokaal gefluisterd. Ik gebaar de leerlingen te zitten. Geen boeken, maar ervaren. Wat doet deze sfeer met je? Wat roept het op? In tweetallen mogen mijn leerlingen langs de spullen lopen, kijken, voelen. Dit gebeurt in stilte. Geen gemopper. Ik geef elke leerling een gekleurd papier en een wit papier. Hier mogen ze, nog steeds in stilte, opschrijven wat ze nu voelen, ervaren. In één woord, in dichtvorm, als woordweb, als verhaal of tekening. Nog steeds geen gemopper.

Ik loop rond, iedereen ervaart. Dat is zo mooi om te zien. Elke leerling ervaart op zijn/haar eigen manier. Er wordt getekend, geschreven, gescheurd, geplakt, gedeeld, geluisterd, gekleurd, gelezen en zelfs gehuild. Ook dat mag er zijn. Geen ophef, een aai over de bol blijkt genoeg. De tekeningen zijn klaar, alles geuit, de tranen gedroogd. Ik rond de les af. Terug naar het hier en nu. De leerlingen mogen kiezen of ze hun werk mee naar huis willen nemen of in willen leveren. De boef heeft geschreven over een verscheurd hart. Het meisje wiens tranen hoog zaten, vond dit een fijne les. En ik ben gelukkig.

De volgende lessen gaan we onze gevoelens koppelen aan boeken. Bij welk boek past jouw gevoel? En we gaan schrijven. Zelf een verhaal verzinnen aan de hand van foto´s. Welke foto roept bij jou een verhaal op? Wat is er voordat die foto genomen werd, gebeurd? Ik kijk nu al uit naar deze lessen in mijn andere klassen. Die plan ik zorgvuldig, wanneer ik het nodig heb. Niets mooiers dan weten dat er een geluksmoment op je wacht.

Caroline Wisse-Weldam