Lezen is supersaai, dacht Mitchell altijd. Maar zijn juf van groep 7 was vastbesloten hem te laten ervaren hoe leuk lezen is. Nu is ze met stip zijn leesheld.
Mijn naam is Mitchell en ik ben 16 jaar. Ik lees niet heel veel, niet omdat ik het niet leuk vind, maar omdat ik andere dingen te doen heb. Ik lees alleen boeken die ik echt leuk vind, anders ben ik eeuwen bezig met het boek.
Vroeger las ik heel weinig. Ik vond het altijd heel saai en daarom heb ik ook niet echt een lievelingsboek. Dat is nu anders. Ik ben dol op de boekenreeks van Wolf de Speurhond. Dat komt, omdat ik dol ben op honden.
Degene die mij heeft geholpen om meer te lezen en boeken leuker te gaan vinden, was mijn juf van groep 7. Ik had altijd discussies met haar over dat ik nooit zou lezen en dat ik het nooit leuk zou vinden. Maar op een dag gaf zij me een boek dat ik echt leuk vond en elke keer kwam ze met een nieuw boek, dus vanaf dat moment begon ik meer te lezen.
Die juf kende ik al best lang. We hadden speciale gesprekken toen ik in groep 6 zat. Toen spraken we al veel over mijn spelling en de tip die ze gaf, was dat ik meer moest lezen, alleen negeerde ik dat altijd. Het jaar erop kwam ik in haar klas, dus moest ik wel lezen. Ze was een doorzetter, zelfs in haar klas wilde ik eigenlijk niet lezen, maar ze bleef doorgaan, ze bleef het proberen en uiteindelijk vond ik lezen steeds leuker worden, omdat zij steeds leukere boeken gaf.